YİNE GİTTİ KOCA BİR GÜN

yine bir koca günü devirdim.
Adaptasyon sürecim hep uzun sürmüştür.
Bir de ankara seyahati olunca herşeyi ondan sonraya attım.
Ankaradan gelince temizliğe kaldım yerden devam edicem.
Ankaradan gelince elimde banu avar ergenekoncusunun yazdığı ve benim 25 tl gömdüğüm,her sayfasında beni sinir eden kitabından kurtulup istediğim kitaplarıma başlıycam.
Anakradan gelince mağazaları dolaşıcam.
ankaradan gelince yeniden başlıycam tatile.
Ya da benim hayatım hep böyle.
Bir şeyler icat edip sonra onları kendime dert etmek yada kendime iş çıkarıp hayatı erteleme gibi bir huyum var sanırım.
herşeyi olduğu gibi yaşayıp gidemiyorum.
İlle bir düzene oturacak.
Zaten biraz karakteristik özelliklerimde etkili bunda.
Nefret ettiğim kitabı bitirmeden kaldırmam,yeni bir kitaba geçemem,o kitap hemen de bitmez ama ben o kitap süresince okuma zevkimi ertelerim.
Film olayında da aynı.
Gıcık mı oldum filme.Bitirmeden ayrılmam başından.
Tabi ilerde o filmin ismi geçince midem bulansa da o film İLLE bitecek.
hiçbirşeyi yarım bırakmama hastalığı.
bazen kendimi otistik çocuklar gibi hissediyorum :))
Ablamla konuştum demin.
Sinirlenince beni arar,konuşuruz.
Sen bir aya kalmaz alışırsın diyor.
Benim herkese söylediğim lafı bana söylüyor.
Keyfini çıkar :))
taman dedim bende :)