Pazar günü gözümüzü açar açmaz uyanmadığımız için kocayla benim hafif bir başağrımız vardı.Uyan kalk saat kaç,hıımm erkenmiş gene yat,uyan geri yat uyan geri yat denge bozuldu ve başımız bizi o gün rahatsız etti bayağı bir.
Hava çok güzeldi.
Dedik bugün çıkalım dışarıya.
Nereye ,çamlıcaya.
Yürüyerek gittik.hem semti tanımak hemde ısınmak için.
Lakin çamlıcaya çıktığımızda malum tepe olduğundan,benim kıçım dondu.
Zaten simitleride bozmuşlar.
Çamlıcanın simiti için herkesi satarım :)
Amcakızıyla diyet ayağına çamlıcaya tırmanır,oturunca da dayanamayıp simitleri mideye indirirdik.Bir poşette eve.
Kazancımız sıfır :)))
Her zaman bu manzaraya bakarım ve annemlerin evini çıkarmaya çalışırım.Netice fiyasko.
Her ev tanıdık,annemlerin evi o arada da hangi arada yaaa.
Bu arada kocayı beklerken yanımdan bir grup geçti.
Konuşmalar aynen şöyle:
-bize ne zaman sıra gelir dedim,Bugün çok yoğun dediler,ama biz belediye çalışanıyız deyince 15 dk sonra çağırırız dedi.
Onlar güldüler ama ben arkalarında kallavi küfürleri sıraladım :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder