11 Mayıs 2009 Pazartesi

MAYIS,BİT ARTIK

Şu an ne gazetelerde mardin analizleri okumak istiyor canım.
Ne de nevzat hocanın büyükanıt makalesini.
Hiç biri umrumda değil.
Kafamı toplayamıyorum.
İçimde de bir sıkıntı nereye koyacağımı bilemediğim.
Nasıl hallolacağını kestiremediğim.
Şu ay hayırlısıyla bir bitseydi.
Sınavlarım iyi geçerse okul işi bitmiş olacak inş.
Ders çalışma stresi bitsin hafiflerim biraz.
Daha rahat izlerim filmlerimi,kuruntusuz okurum kitaplarımı.
Ama asıl problem işyerimde neler olacak?
Asıl sorun o.
Acaba diyorum bize yol veriyorlar da biz mi anlamıyoruz.
Ya da hep beraber buz kütlesine gidişimi izliyoruz.
Gitmeye vicdan elvermiyor.
Beklesem ne olacak ki diye de beyin yiyor kendini.
Üstüne birde cmt günü unv den arkadaşlarla sohbet.
Kimi hamile kimi bebekli gelmiş.
28 yaş en verimli yaşmış.E ne yapacağız edeceğiz vs.
Bütün konuşma bu minval üzere.
İş hayatı evlilik çocuk.
Tek dert tasa bu mu acaba?
Çocuk olayına giren herşeyi halletmiş abi.
Ne şekilde ne şartlarda bakacağı,çalışma sorunu da hallolmuş.
Ama tek anladığım şey:herkesin şartları kendine özel.
Onun çözümü sana uymuyor senin ki ona ütopik geliyor.
aslında boşuna dert ediyorum.
mayıs ayı bitince ak ile kara ayırd edilir.
Kalıyormusun gidiyormusun yeni kararlar mı alıyorsun.
Yol senin.
İçimdeki ses az kaldı diyor.
Sabret.
Şöyle herkesten elimi eteğimi çekip,düşüneceğim birşeyler kalmadan,bir kaç ay evimde oturmayı düşünüyorum.
Kafayı dinliycem.
Ondan sonra daha dingin,ne istediğini bilen,kulağına bazı şeyler küpe olmuş bir zehra ile tekara yola devam.
Bilmiyorum bu planım nereye kadar gidecek :)
Ama sanki ihtiyacım var.
Telefonu kapatıp elime kitabımı alıp nescafemle demlendiğim güneş gören koltukda bir gündüz hayal ediyorum.
İnşallah kısa zaman sonra.
***
Dün yeğene pembe bir bisiklet aldım :))
Bu aralıkda kendimi rahatlattım biraz aslında.
Korkmuyorum dedim.İstediklerimi alıyorum işte.
Kerata gerçi sağ ayağıyla sürüyor şimdilik.
Benden teyzelik bu kadar.
Sanki kendime aldım.
Anlayabiliyorum neden ebeveynler kendi yapamadıklarını evlatlarına yaparlarmış.
Bir pembe bisiklette bütün foyam meydana çıktı :))

Hiç yorum yok: