22 Ağustos 2008 Cuma

3 KOCA YIL

Bugün tam tamına 3 yılım doluyor işyerimde.
22 ağustos 2005 yılıydı girdim.
Akşamına kardeşimi askere uğurlamıştım.
Ne kadar çabuk geçiyor zaman.
Aslında ben pek 1,5 yıldan fazla kalamam aynı işyerinde.
Burda nişanlandım,evlendim.
Evim bile işyerimle aynı semtte.
Düşünüyorum da çıkcam diye diye sürdürdüm çalışmayı.
Sebat sahibi oluyorum demek ki ufaktan.
İlk görüşmeye geldiğim gün geliyor aklıma.
Hiç beğenmemiştim.Bu ne ya dediğimi hatırlıyorum :)
Kısmet işte yiyecek rızkımız varmış.Daha ne kadar var bilinmez.
Bazen çalışırken resmen kudurduğum oluyor ama yinede akşama kocaya anlatırken gülünecek şey bulabiliyorum.
Ya da alışkanlık peyda etmiş.Gülüyorum herşeye.
Öyle bir ülfet peyda etme ki sabah odama geldiğimde sanki dün bıraktım 5 dk biryere gittim geri geldim gibi.
Kalem bile bıraktığım gibi.
Öyle olduğu için geçen koltuğumun boyunu değiştirmişler hemen şarladım küçük patrona.
"Valla ben oturmadım zehra "diyor :))
İlk işimde 8,5 ay dayandım :)
İkincisinde 1,5 yıl yaklaşık :)
Üçüncüsünde 1,5 yıl yine :)
Bunda tam 3 yıl.
O yüzden benim için çoook uzun yıl oluyor.
Geçen okumuştum 4-5 yıl bir işyerinde çalışamayana iş vermem diyordu biri.
Kendisi bilir.
Bakış açısına bağlı.
Bir yere demir atıp 15 yıl çalışanda bana göre saçma.
Değişiklik cesaret işi.Adaptasyonun gelişir.
Sudan çıkmış balığa dönmezsin.
Zaten burda bile bazen düşünüyorum yeni bir işe girsem mi diye,hemen daralıyorum.
Neden?
Çünkü alışmışsın.Şimdi yeni bir iş,işyeri,insanlar.
Bunlar korkutuyor insanı.Alışmışlığın kolaycılığı oluyor insanda.
Biraz cesaret işi ,iş değiştirmek.
Ben her yerde iş bulurum,herkesle anlaşırım diyenler bana göre daha cesur ve daha girişken ruhlu oluyorar.
Bakış açısı işte.
Tabi bu demek olmuyor sıkışınca yallah.
Uzun yıl aynı işyerinde çalışan kadınlarla konuşuyorum nasıl oluyor diye?
Biz de çok kavga ettik ama işte insan kalıyor diyor.
Yani mantıklı bir açıklama olmuyor.Tamamen kısmet.
Ama şuda var.
Geleceğin olmayan bir yerde 10 yıl çalışmanın da eşşeklikten farkı yok.
Boyun ne uzuyor ne kısalıyorsa,sen orada sadece zaman öldürüyorsundur.
Duygusal davranmamak lazım.
Yararı bittiyse,öğreneceklerini öğrendin ve daha fazlasını o işyeri vermiyorsa ufaktan yolları ayıracaksın.
Çünkü fazlası sana zarardır.
Zaman bir daha gelmiyor.Bir de kadınsan ve çalışmayı ,bir şeyler yapmayı hedefliyorsan her yıl çok önemli.
Çünkü belli bir yaştan sonra uzmanlığın konuşuyor ve o zaman sen hala ilk basamakta isen işin çok zor.
Benim hedeflediğim bir programım var.
Onlar olunca helalleşip bir basamak yukarıya.
Böyle böyle devam.
Ama şunu söyliyeyim ben çalışmayı seviyorum.
Bazen ev hanımlığına gözüm düşüyor ama onunda hevesini 2 günde alırsın.
Yaşadığımı,sosyalleştiğimi düşünüyorum.
Ve para meselesinde de, para kazanan insanın bakış açısının verdiği bir gerçeklik duygusu var.
Kocanla geleceğine dair planları birlikte yapabiliyorsun ve seninde buna katkın oluyor.
Birlikte kazanıp birlikte harcamak,biriktirmek.
Bu çok zevkli bir duygu.
Geçenlerde kuzenim gelmişti arabayla gidiyorduk eve.
Araba meselesi açılınca:"iyi hoş da arabanın kaskosu,sigortası,bakımı,otopark kavgası bunlar için arabaya değmiyor" gibisinden laf ettim.
Kuzenim güldü.Başka kadın olsa bunları düşünmez diyor.
İşte çalışmanın verdiği bir kontrol bence bu.
Ayy arabamız olsun diye kuru kuru heyecanlanmıyorum.
Önceliklerim var.Getirisini götürüsünü hesaplayabiliyorsun.
Mantıklı oluyorsun yani.
Hedefin, idealin bir programın oluyor.
Cüzdanında harçlığın ve bir şey alırken elin titremeden almanın rahatlığı oluyor.
Piyasadan,ekonomiden,politikadan haberin oluyor daha önemlisi içinde birebir yaşıyorsun.
Bunlar güzel şeyler.
Ben her kadının evlenmeden mutlaka çalışması gerektiğine inanıyorum.
Her şeyin değerini daha bir anlıyor sanki çalışan kadınlar.
Paranın,zamanın,sıhhatin,zevkin.
Başın ağrıdığında öğleye kadar uyumuyorsun.
Ağrı kesici alıyorsun ve öğleden sonra kendi kendine gidiyor ağrın.
Her hastalandığında izin almıyor hastalığını ayakta geçirebilmeyi öğreniyorsun.
Nefsini terbiye ediyorsun:ailen,arkadaşların geziyorken sen çalışmak zorunda kaldığın için her sohbetin,her ziyafetin kıymetini biliyorsun.
Vel hasılı kelam.
Sağlıklı bir 4.yıl diliyorum rabbimden kendime :))

Hiç yorum yok: