5 Kasım 2010 Cuma

DEKORASYON

Bugün yukarıdaki komşunun kuranı vardı.
Aldım kızımı çıktım,kızı fazla süslemeden,hatta hiç süslemeden.
Malum nazar...
Tipik kuran okutma,ses az gelince vırvıra başlanıyor.Lüzumsuz bir karı ille lafa tutuyor.
Dikkatimi çeken şey;apartmanda dairelerin planları aynı.
Ama insanoğlu öyle çeşitli ki.
Otururken benim evimden ne kadar farklı diye düşündüm.Odaların büyüklüğü vs herşey aynı iken yerleştirme ne kadar değiştiriyor.
Orada işe karakter giriyor,zevkler,renkler,hayata bakış.
Şunu farkettim;benden daha genç olan evli tanıdıklarımın evleri inanılmaz süslü püslü.
karakter işte.süsü püsü seven insanın evi de süslü,incik cıncık dolu.
ben sade bir insanım,kıyafetlerim evim barkım herşeyim sade.
Velhasılıkelam bir insanın evi gerçekten kendini ele veriyor.
Düşünüyorum param fazla olsa evim süslü olur mu?
Yooo :)
sade olur gene ama pahalı olur az olan eşyalar da :)
Bir de ev hayatına biraz yumulursan herşeyin biraz monotonluktan çıkmasını isteyebilirsin.
Mesela herzaman duran eşyayı değiştirmek,ayak havlusuna dantel eklemek,çiçeklerin yerini değiştirmek vs.
Ama yeni halleri ile eski halleri arasında ruhen bir fark olmuyor.
Ev hayatı güzel arkadaş :))
Hele bu aralar fero kendi kendine biraz takılmaya başladı.
Böyleyken böyle kısaca.

Hiç yorum yok: