17 Temmuz 2010 Cumartesi

CAZİBE HANIM GERİ GELDİ

Bugün dokuzda benim doktor kontrolüm vardı.
Geç kalktık yataktan.Yetişme telaşı.
Allahtan Feryal uyanmıştı,emzirme seansı 10dk sürüyor.zaten dakikalarla yarışıyorum.Telaşlıydı kısacası.
Gittik geldik kızım çok usluydu maşallah.
Galiba dışarda beni rahatsız etmeyecek gül kızım:)
**
Bir yere giderken normalde ne giyeceğimi düşünürdüm uzunca.Şimdi hem kendimi hem kızı düşünmek zorunda kalıyorsun :)
Benimki rahat artık.Kıçıma olan tek bir siyah kalın pantolonum var.Üstüme de ablamdan emanet tunik.Yallah.
Kızıma da bir badi bir şort.üstüne süslü penye battaniye.Zaten bebekler yürüyene kadar giydikleri belli olmuyor.istediğin kadar süsle.O yüzden badileri süslü almak maharet.yeni jeton düştü :))
**
Bu aralar beynimi tatile çıkardım:)
Yerken kiloyu,sütü düşünmüyorum.İstediğimi yiyorum.Kitap okumuyorum,şükür vicdan azabı da çekmiyorum.
Çünkü bu aralar kendime ait zamanım olsun düşüncesi biraz lüks.
Zorlarsan elinde patlıyor.
Saldım biraz düşünelerimi.
Anneliğin keyfini çıkarıyorum.Uyumadığında uyuz olmuyorum,ağlarsa telaş yapmıyorum.
Böylesi kızım için de kendim için de en kolayı,rahatı,keyiflisi.
Zaten annelik bir tuhaf.
Örneklersem; kaka meselesi,bir bez eksik olsa "acaba kabız mı",bir bez fazla olsa "acaba ishal mi" telaşı oluyor.Bu örnek herşey için geçerli.Hastalık çıkarmak zorundaymışsın gibi.
Ne bileyim tuhaf bir durum.
Yavaştan başını kaldırıyor omuzlarıyla birlikte.Görmeler,gülmeler,agular çoğaldı.
Çoğaldıkça neşeleniyor insan.Ben hemen aktivite arayışına giriyorum,sonra diyorum zehra yavaşş.
Şimdilik tek isteğim annemlere rahatça toplu taşıma araçlarıyla tek başımıza gidebilmek,gelebilmek.
Ne komik dimi :))
**
Yazacak çok şey var herzamanki gibi.
Akşamları artık rahatlamaya başladım,hatta bekliyorum koca gelsin.
Yemek faslı,ardından çay kuruyemiş ezel eşliğinde.en son buz gibi karpuz.
Sanki eski düzenimize kavuşmuşuz gibi.Gerçi çok durdurup gaz çıkarıyoruz ama olsun.Sonuçta ben rahatlıyorum,koca rahatlıyor.
Bebek düzenimizi altüst etti,özel hayatımız bitti diyenlere tavsiye edicem.Çünkü bizde olmadı olmasına da pek fırsat vermedik.
Yoksa derin bir kuyuya düşersin ve ordan sinirleri yıpranmış depresif bir anne olarak çıkmak içten bile değil.
**
Hayat güzel,annelik güzel.
Hele biraz dillensin,ayaklansın daha da güzel olacak.
hayal ederken bile heyecanlanıyorum.
Kızımla İstanbul turuna çıkıcaz.Kocayla gezdiğimiz özel yerler restorasyona girmişlerdi.Şimdi kızımla kontrole gidicez.
İnşallah tabii.
Hiç kasmayı düşünmüyorum.Altını gerekirse bankta değiştiricem ama heyecanımı kaybetmeyi düşünmüyorum.
sen ne kadar rahatsan kızın da o kadar rahat.koca da o kadar rahat.
Gülmek gibi,bulaşıcı.
Sürtücez kısacası :))
Ben birde çalışmamanın da hıncını çıkarıcam.Yapamadım çünkü.hamilelik,gebelik şekeri vs.
Ama şimdi Allah izin verirse hayatın,anneliğin,arkadaşlığın,istanbulda oturmanın tadını çıkarmak istiyorum.

Hiç yorum yok: