15 Haziran 2011 Çarşamba

KAKILMIŞ

Hiç bugün ki kadar ev işini yaptığım günü hatırlamıyorum.
Evi süpürüp sildim,halılar çırpıldı.Balkon sonunda hep yıkanır.
Cam bezi almıştım pahalılardan.microfiber mi ne.
Denemez olaydım.Camlar pırıl pırıl olunca tül perde kirli olmaz.
Onları yıkadım sırayla,ütüledim astım.
En son posta çamaşırı da asınca oturdum biraz.
Bütün bunları yeni yürümeye başlayan bir kız çocuğuyla yapmak zor.
Gerçi ilk günkü gibi değilim.
Dikkat edilmesi gereken yerleri biliyorsun.Silme suyu duşakabinin içinde ve kapalı olmalı.
Heryere benden önce adımını atıyor :)
Normalde sinir olunması gereken bir durum ama çocuk psikolojisi vs diye düşününce,sürekli dilimde "gel annecim" oluyor.
Kızmıyorum.merak hadsafhada ve kirli nedir bilmeyen bir bıdık :)
Şimdi uyku akıyor benden.
Özgüranneyi okudum da benim de yazasım geldi.
Sinir krizi geçirmek üzere olan annelerin filmini çekmek istiyorum diyor :)))
Evet.ben hayatımda hiç birkaç saniye içinde sinir krizi geçirmedim.anne olunca oldu ama :)
Alışıyor insan.Sakinliğe de anneliğe de

Hiç yorum yok: