14 Nisan 2009 Salı

YENİ BİR BEN

Bloglarda sürterken canım inanılmaz kendi bloguma döktürmek istiyor.
Hemen kapatıp kendi bloguma giriyorum.Yeni kayıta girdikten sonra klavyeye kurulup,ekrana öööyle bakakalıyorum :))
Geçen hafta sonunu yazmadım.
Biraz insan içine çıkınca unuttuğum huylarımı hatırladım :)
Ve yeni yeni eklenen huylarım beni şaşırttı.
İlk başta,evliliğin kadınları inanılmaz rahatlattığına bizzat şahit oldum.
Kasacağın kimse kalmamıştır.
Bir nevi alan almış hesabı.
Oynarken evli bir arkadaşla biraz kudurduk.
Ve çok enteresan oturan hiç kimseyi farketmedim.
Yani onlara bakmadım ve de görmedim.
Sanki onlar yokmuş gibi.
Biraz kendine güvenle de alakası var herhalde.
Ortam da da sizi laflarıyla oymayacak samimi arkadaşlarınız da varsa.
gerisi fasa fiso oluyor.
Rahatlıyor ve gecenin tadını çıkarıyorsunuz.
Birde konuşmak istemediğim insanlarla konuşmuyorum yanyana bile olsak.
Yani asgari nezaket kurallarını biraz ihlal ettim sanırım.
Önceden beni rahatsız eden "ay yanlış mı anladı acaba,ay kırıldımı acaba" vs yok artık :)
Attım ortaya bir daya nereye istersen daya hesabına girmişim.
Önceki gibi kendimi yıpratmıyorum.
Yanlış anladıysa kendi sorunu diyorum.
Beni tanıyan zaten yanlış anlamaz,Anlayan da zaten beni iyice tanımamıştır, e beni tanımayan insan da beni niye düşündürsün ki?
Biraz bencilce ama inanılmaz rahatlıyor insan.
Tavsiye etmiyorum tabii.
Yaş otuza yaklaştıkça beni neler mutlu eder neler etmez ,merhametsizce ayırmaya başlıyorum.
Ve kesinlikle pişman olmuyorum.
Şimdiye kadar bana huzur getirmemiş varlıklarla şimdi de mesafemi korumaya bakıyorum.
Perihan mağden gibi bu yaştan sonra yeni arkadaş olmuyor.Eskileri de tek tek seçiyorsun.

Hiç yorum yok: