17 Mart 2009 Salı

DEVLETİMİN HASTANESİ

Her ne kadar üzerine düşülsede.
Çalışan aynı buralarda.
Genel cerrahiye gittim bugün.
Kontrol bir nevi.
İnternetten aldığım randevu.kadın doktor özellikle.
Bir gidiyorsun müjgan isimli kadın doktor,gözlüklü bir erkek asistana dönüşmüş :)
1-0
-Doktor bey yok,işi bitince gelecek.(ne kadar dakik bir açıklama)
-doktor bey mi doktor hanım mı?
-Müjgan hanım yok bugün asistanı var.
-hımmm( neden uyarı yok internette ya da ben asistana muayene olmak istemiyorum vs gibi istekler çok anlamsız oluyor)
bekliyoruz bakalım.
Bu arada kapıların üstünde isim listesi var.sıralı.güzel.saati ismi yazılı.
Ben beklerken benden sonrakilerin tık tık düşüyor isimleri.
Sabır çekiyorum.yok diyorum bu sefer maraza çıkarmıycam.
En son çıkan bir kadına diyorum pardon sizin muayene saatiniz kaç?
Tabii kadın kaşar.Eee benimki biraz geç
2-0
O zaman bütün cinlerim tepemde oynaşıyor.
Yani illa çat diye odaya mı dalmak lazım,insan gibi bekleyince enayi mi oluyorsun diye yüksek perdeden şikayete başladım.
Yanımdaki kadınlar diyor ki gir sende boşver gir gir.
Hayır bu duruma hep düşüyorum.
Ben doktorlara aslında ne kadar medeni bir halka sahip olduğumuzun gösterilmesini istiyorum.
Bir de branş, öyle çat kapı girilecek bir branş değil :))
İçerdeki hatunlar kıçlarını kaldırmadan direktifler veriyorlar ve hatta pc den gözlerini ayırmadan.
Tabii o anda ne kadar insani davranıldığı içinizden geçiyor.
ve bir kere daha neden geldim istanbula türküsünü mırıldanıyorsunuz.
Ama devlet hastanesi versiyonunu.
Kan verdim yarına sonuçları,ultrason da 1 mayısa :)
3-0
Aslında üşendim özele gitmeye.
Bir de her ay ssk kesintisi yapılıp da gidip özele para baymak,çok yakın hastane bana vs.
Yine de bir dahakine özele.
En azından muamele daha merhametli.
Bu arada devlet hastanesinde doğum yapmayı düşünüyorDum.
Özeller sezeryan yapıyor bir kündüne getirip.
Ama yok.
Kararımı değiştirdim.
Devlete gitmek yok.
İnsan evladına rastlama ihtimali çok ama çok zayıf.

Hiç yorum yok: