NE YAZACAKTIM BEN YAV!

Canım birşeyler yazmak istediğinde,hevesli hevesli bilgisayarın başına geçtiğimde ve bloga girmeye çalıştığımda anlıyorum ki zehra sen gene heveslendin ve gene sinir olacaksın.
Netekim ilk, internet izin vermez.
Aynı ağ üzerinde olduğu halde ufak patronun interneti varkene benimki yer ile yeksan olur.
Hadi zorla girdik diyelim kafamda yazacağım metne uygun bir resim bulayım derim ve google bir anda kurur.
Hadi onu da geçtim resimsiz olsun kafir.
Bu sefer sabahtan beri susan telefon bir anda heyecanlı heyecanlı çalar da çalar.
Ve ben yazma hevesi piç edilmiş bir blog sahibi olarak dilimde herşeye ama herşeye karşı bir sitem!-siz bunu küfür anlayın-
Zaten bugün iyi başlamadı.daha doğrusu hafta iyi başlamadı.
Ama neyse.İ
lk defa değil nasıl olsa.
Mağdure bacı herşeyin üstesinden gelecek.
Ama herşeyin.
İnşallah
Şuan alt dudağımda evlenmeden az önce benim vücudumu mesken tutan bir uçuk virüsünden teşekkül bir uçuk var.
Güya geçen seferde 15 ytl verip uçuk kremi almıştım doktor izniyle.
ssk karşılamıyordu o kadar güçlü yani.
Dün sabah çıktı dünden beri sürüyorum ama bu sabah daha çok yayılmış bir vaziyetteydi.
Görüntüsü zaten ofsayt.
Salyam alt dudağımdan akmışda ucunda toplanmış gibi.
Bembeyaz bir krem.
Kremlerden nefret ederim.
Ama istisnasız heryerimin tıbbi kremi var.
İstisnasız hemde :)
Gariptir yaklaşık yarım senedir kaşıntılarım vardır.Kolumda ve bacağımda.Uçuk çıktığından beri kaşınmıyorum.
Vücudumda enteresan bir harp var. ve sanırım uçuk hepsinin ağzına etti :)
Zonklaması,kaşınması ve yanması olmasa görüntümden yana pek dertli eğilim aslında.
Ben doğduğumdan beri görüntümle aram yok yani.
Ne iyi ne kötü.
Uğraşmadım.Uğraşmadığım için alışmadım.Alışmadığım için de artık istesemde uğraşamıyorum.
Ama kaderin bir cilvesi koca tam tersi.Adamın gezegeni venüs.
Derdine yansın ne diyeyim.Hoş belki yıllar sonra ben derdime yanıcam orasıda bu dünyada sır....
Ellerim ve ayaklarım ısınmadı bugün.
Haliyle içimde üşüyor.
Dün ablama ziyarete gittik.Kuzende geldi kocasıyla.Güzeldi.
Çocuk dünyasına takıldım dün.Çok acıklı geldi bana.hem çocukların hem ailelerin hayatı.O dünyanın içinde olmayacağımı hissettim.
Ya da olmak istemediğimi.
Benim ilk önce kendimi tedavi ettirmem gerek :)
İnsanlara güvenebilmem için.En azından çocuk için.
Ya da aile fertleri öldükten sonra.
Soğuk beni yavaş yavaş esir alıyor galiba çunku ne dediğimi pek umursamıyorum :)
Aslında bugün yanımızdaki okula gelen velileri daha doğrusu kadınları,anneleri analız etmek istiyordum.kafamda okadar çok çeşidi var ki bu türün :)
Garibanı,ben okumadım bu okuyacak tavrı içinde olanı,çocuğundan daha fazla popüler olanı,düğüne geliyor havasında olan,eşofmanıyla sabah kahvesi içmeye geldiğini zanneden,çocuğu bir an önce okula atıp yapması gereken püsürükten işine koşanı,bekar hocalara yazılmaya gelen,çocuğunun badigardı olan,ya da çocuğun oyuncağı olan,hocaların dedikodusunu yapmaya gelen,vs vs.
işte bunları tek tek anlatacaktım :)
Ama havam yok.